Η οστεοπόρωση είναι η συνηθέστερη χρόνια οστική διαταραχή στον κόσμο. Χαρακτηρίζεται από την αυξημένη ευαισθησία των οστών, παρατηρείται σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, γένη και φυλές. Περισσότεροι από 200 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν παγκοσμίως από οστεοπόρωση. Στατιστικά στοιχεία από το Διεθνές Ίδρυμα για την Οστεοπόρωση υποδηλώνουν ότι 1 στις 3 γυναίκες άνω των 50 ετών και 1 στους 5 άντρες θα εμφανίσουν οστεοπορωτικά κατάγματα κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Η προσέγγιση της κυτταρικής ιατρικής του Dr. Rath παρέχει τώρα τη δυνατότητα πρόληψης και ελέγχου της οστεοπόρωσης, φυσικά, χωρίς φάρμακα.
Τι είναι η οστεοπόρωση;
Σε υγιείς ενήλικες, ο οστικός ιστός συνεχώς καταστρέφεται και αντικαθίσταται. Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν και ειδικά στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, ο οστικός ιστός αρχίζει να καταστρέφεται πιο γρήγορα από ό, τι μπορεί να αντικατασταθεί. Αυτό εξασθενεί τα οστά καθώς η πυκνότητα τους γίνεται μικρότερη και τα καθιστά πιο επιρρεπή σε κατάγματα. Στην οστεοπόρωση τα οστά γίνονται όλο και πιο εύθραυστα και εύθραυστα, με αποτέλεσμα να σπάζουν πολύ εύκολα.
Οι ασθενείς με οστεοπόρωση μέχρι να υποστούν το πρώτο τους κάταγμα συχνά δεν υποφέρουν από κανένα συμπτώματα. Όταν εμφανίζονται τα συμπτώματα, μπορεί να περιλαμβάνουν προβλήματα όπως πόνος στην πλάτη, απώλεια ύψους και κακή στάση σώματος.
Για τη διάγνωση της οστεοπόρωσης, ο γιατρός σας πιθανότατα θα σας ζητήσει μια εξέταση γνωστή ως σάρωση οστικής πυκνότητας. Αυτή η εξέταση μετρά πόσα γραμμάρια ασβεστίου και άλλων μετάλλων περιέχονται σε ένα τετραγωνικό εκατοστό οστού. Γενικά, όσο υψηλότερη είναι η περιεκτικότητα σε ανόργανα συστατικά, τόσο υψηλότερη είναι η πυκνότητα του οστού. Όσο πιο πυκνά είναι τα οστά σας, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα να σπάσουν.
Παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση
Οι γνωστοί παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
- Φύλο : Οι γυναίκες είναι σημαντικά πιο πιθανό να αναπτύξουν οστεοπόρωση σε σχέση με τους άνδρες.
- Ηλικία : Ο κίνδυνος οστεοπόρωσης αυξάνεται με την ηλικία.
- Ορισμένες ιατρικές παθήσεις : Ο κίνδυνος οστεοπόρωσης είναι υψηλότερος σε άτομα που πάσχουν από κοιλιοκάκη, φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, νεφρική ή ηπατική νόσο, καρκίνο, ρευματοειδή αρθρίτιδα και ορισμένα άλλα προβλήματα υγείας.
- Έλλειψη σωματικής δραστηριότητας : Πολυάριθμες μελέτες δείχνουν ότι άσκησεις φόρτισης των οστών βελτιώνει την οστική πυκνότητα.
- Υπερβολική κατανάλωση οινοπνεύματος : Η χρόνια κατάχρηση αλκοόλ είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για οστεοπόρωση.
- Κάπνισμα : Έρευνες έδειξαν ότι το κάπνισμα μειώνει την οστική πυκνότητα και αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης οστεοπόρωσης. Το κάπνισμα είναι τόσο επικίνδυνο που ακόμα και η εισπνοή παθητικού καπνού σχετίζεται με κίνδυνο οστεοπόρωσης.
- Η χρήση ορισμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων : Είναι γνωστό ότι ορισμένα φάρμακα που χορηγούνται με ιατρική συνταγή, θέτουν τους ασθενείς σε αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης οστεοπόρωσης. Για παράδειγμα, περίπου το 30-50% των ασθενών με μακροχρόνια θεραπεία κορτικοστεροειδών, θα εμφανίσουν οστεοπορωτικά κατάγματα. Η μακροχρόνια χρήση αναστολέων αντλίας πρωτονίων (φάρμακα για καούρες, πεπτικό έλκος) μπορεί να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης καταγμάτων οστεοπόρωσης.
Συμβατική θεραπεία οστεοπόρωσης
Δυστυχώς, ορισμένα φάρμακα για την οστεοπόρωση μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές παρενέργειες και περισσότερη βλάβη παρά καλό.
Η κατηγορία διφωσφονικών φαρμάκων που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη και, αντί να ενισχύει τα οστά, έχει βρεθεί ότι τα καθιστά ασθενέστερα. Σε μια μελέτη που διεξήχθη από επιστήμονες στο Imperial College του Λονδίνου, η χρήση αυτών των φαρμάκων συνδέθηκε με την ανάπτυξη μικρορωγμών στα οστά. Οι ασθενείς που έλαβαν διφωσφονικά φάρμακα είχαν μεγαλύτερο αριθμό τέτοιων ρωγμών και λιγότερη οστική μηχανική αντοχή σε σχέση με ασθενείς που δεν έλαβαν διφωσφονικά.
Άλλες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι η θεραπεία με τους λεγόμενους εκλεκτικούς τροποποιητές υποδοχέων οιστρογόνων (SERMs), μια κατηγορία φαρμάκων που ενισχύουν τα οιστρογόνα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου. Ασθενείς με οστεοπόρωση που λαμβάνουν την ορμόνη καλσιτονίνη έχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου.
Εναλλακτική προσέγγιση της κυτταρικής ιατρικής για την οστεοπόρωση
Η προσέγγιση της κυτταρικής ιατρικής του Dr. Rath αναφέρεται στη βασική αιτία της οστεοπόρωσης παρέχοντας τις βέλτιστες εξατομικευμένες ποσότητες συγκεκριμένων μικροθρεπτικών συστατικών που απαιτούνται για την κατασκευή και διατήρηση υγιών οστών. Ενώ πολλοί άνθρωποι πιστεύουν λανθασμένα ότι η βιταμίνη D και το ασβέστιο είναι τα μόνα μικροθρεπτικά συστατικά που χρειάζονται για υγιή οστά, παραβλέπουν το σημαντικότερο γεγονός ότι το πλαίσιο του οστού πάνω στο οποίο εναποτίθενται ασβέστιο και άλλα μέταλλα είναι κατασκευασμένο από πρωτεΐνη-κολλαγόνο. Χωρίς υγιές κολλαγόνο, τα οστά δεν μπορούν να σχηματιστούν ή να λειτουργήσουν σωστά. Ο υγιής σχηματισμός οστού εξαρτάται επομένως όχι μόνο από την ύπαρξη επαρκών ποσοτήτων ασβεστίου και βιταμίνης D, αλλά κυρίως από την κατάλληλη παροχή βιταμίνης C, τα αμινοξέα λυσίνη, προλίνη και άλλα μικροθρεπτικά που ενισχύουν το κολλαγόνο.
Εκτός από τις βασικές συστάσεις για την κυτταρική υγεία , οι ασθενείς που πάσχουν από οστεοπόρωση ή που διατρέχουν τον κίνδυνο να αναπτύξουν την πάθηση πρέπει να λαμβάνουν τα ακόλουθα μικροθρεπτικά συστατικά αφού πρώτα πραγματοποιηθεί λειτουργική αξιολόγηση:
- Βιταμίνη C – Η βιταμίνη C διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στο σχηματισμού κολλαγόνου για την ομαλή λειτουργία των οστών. Έρευνες έδειξαν ότι τα επίπεδα βιταμίνης C στον ορό είναι χαμηλότερα σε ασθενείς με οστεοπορωτικά κατάγματα. Συμπληρώματα βιταμίνη C θα πρέπει να λαμβάνονται ως μέρος ενός συνεργιστικού σχεδίου που θα περιλαμβάνει τα αμινοξέα Λυσίνη, Προλίνη, τα οποία παίζουν επίσης ουσιαστικό ρόλο στο σχηματισμό κολλαγόνου.
- Βιταμίνη Α – Η βιταμίνη Α είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη των οστών διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στην ομαλή λειτουργία των οστεοβλαστών (κύτταρα που κατασκευάζουν νέα οστά) και των οστεοκλαστών (κύτταρα που διασπούν τα οστά έτσι ώστε να μπορούν να επισκευαστούν και να αναδιαμορφωθούν).
- Βιταμίνη Ε: Έρευνες έδειξαν ότι η χαμηλή πρόσληψη και συγκεντρώση βιταμίνης Ε στον ορό σχετίζονται με αυξημένο ρυθμό οστικής κάκωσης σε ηλικιωμένες γυναίκες και άνδρες.
- Βιταμίνη D & K: Έρευνες έδειξαν ότι οι βιταμίνες D και K διαδραματίζουν έναν συνεργιστικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας των οστών.
- Φυλλικό Οξύ: Έρευνες έδειξαν ότι ηλικιωμένοι με χαμηλά επίπεδα βιταμίνης Β (φυλλικό οξύ) έχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν οστεοπορωτικά κατάγματα.
- Ασβέστιο: Έρευνες έδειξαν ότι αυξημένη πρόσληψη ασβεστίου και υψηλός λόγος ασβεστίου / φωσφόρου διατροφής έχουν ευνοϊκές επιδράσεις στην οστική μάζα. Όταν λαμβάνεται σε συνδυασμό με βιταμίνη D3, το συμπληρωματικό ασβέστιο έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο καταγμάτων ισχίου και άλλων μη σπονδυλικών καταγμάτων.
- Μαγνήσιο: Το μαγνήσιο παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της υγείας των οστών. Συμμετέχει στο μεταβολισμό του ασβεστίου, στη σύνθεση της βιταμίνης D και στη διαδικασία σχηματισμού των κρυστάλλων υδροξυαπατίτη. Το μαγνησίο μπορεί να αποτρέψει τα κατάγματα και να αυξήσει σημαντικά την πυκνότητα των οστών.
- Κάλιο: Έρευνες έδειξαν θετική συσχέτιση μεταξύ της πρόσληψης καλίου και πυκνότητας των οστών. Φαίνεται λοιπόν ότι το κάλιο μπορεί να παίξει θετικό ρόλο στην πρόληψη της οστεοπόρωσης.
- Ψευδάργυρος: Έρευνες έδειξαν ότι ασθενείς με οστεοπόρωση έχουν χαμηλότερα επίπεδα στον ορό ψευδάργύρο σε σύγκριση με υγιή άτομα. Μια τυχαιοποιημένη διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο κλινική δοκιμή που διεξήχθη στο Ιράν έδειξε ότι οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπόρωση μπορεί να ωφεληθούν από τη συμπλήρωση ψευδαργύρου.
- Μαγγάνιο: Το μαγγάνιο επηρεάζει το σχηματισμό οστεοβλαστών και οστεοκλαστών. Αυτό τον καθιστά απαραίτητο για την κανονική ανάπτυξη των οστών.
- Βόριο: Το βόριο έχει σημαντικά θετική επίδραση στον μεταβολισμό του ασβεστίου. Έρευνες υποδεικνύουν ότι σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, η συμπλήρωση με βόριο βοηθά στην πρόληψη της απώλειας ασβεστίου και της απομετάλλωσης των οστών.
- Ιώδιο: Ένα βασικό στοιχείο για την ορυκτοποίηση των οστών. Έρευνες έδειξαν ότι τα επίπεδα ιωδίου στα ούρα είναι σημαντικά χαμηλότερα στις γυναίκες με μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση.
- Πυρίτιο: Το διοξείδιο του πυριτίου διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στο σχηματισμό και συντήρηση των οστών. Η ενίσχυση με διοξείδιο του πυριτίου έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει την οστική πυκνότητα και βελτιώνει την αντοχή των οστών. Ως εκ τούτου, το πυρίτιο μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη φυσική πρόληψη και θεραπεία της οστεοπόρωσης.
Είστε ήδη εξοικειωμένοι με τις παραδοσιακές εξετάσεις, τεχνικές και θεραπείες που χρησιμοποιούνται για το συγκεκριμένο θέμα, αλλά υπάρχουν και τεχνολογικά εξελιγμένες μέθοδοι όπως ο «Βιοσυντονισμός». Με τον βιοσυντονισμό θα μπορέσουν να εντοπιστούν ενεργειακά οι μικροθρεπτικές ελλείψεις που εμφανίζονται με την οστεοπόρωση ακόμη και σε πρώιμο στάδιο, ώστε να βρεθούν ενδεχομένως, οι κατάλληλες φυσικές-φυτικές εξισορροπητικές θεραπείες.